In onze populaire rubriek Opgebiecht delen lezeressen anoniem hun geheim. Deze keer biecht een lezeres op dat ze haar rijexamen heeft gehaald door haar examinator een tongzoen te geven. Anders zou zij, net zoals Gravin Eloise, niet slagen voor haar rijexamen. Alleen zou het voor deze lezeres al de vijfde keer zijn dat ze zou zakken. Of die tongzoen nou zo’n goed idee was…
„Als geboren stadsmeisje deed ik alles met de fiets. En toen ik ouder was en de afstand te ver, dan namen mijn man en ik de trein, want wij woonden dichtbij het station. Dus ik voelde nooit de noodzaak tot het behalen van mijn rijbewijs.
Tweeling
Tot ik op mijn 35e ineens zwanger werd van een tweeling. Hoe moest ik die baby’s ooit vervoeren? En hoe moest ik op tijd bij het kinderdagverblijf komen als ik elke dag anderhalf uur in de trein zou zitten?
Ik zou mijn baan alleen kunnen behouden als ik een autootje zou kopen, zeker omdat ons huis voor twee kinderen ook een beetje te klein was en we ons hadden ingeschreven voor een nieuwbouwhuis.
Rotonde
De rijlessen waren geen succes. Ik was bepaald geen geboren chauffeur en het kostte me dan ook veel moeite om het autorijden onder de knie te krijgen. De tweeling was dan ook al geboren toen ik eindelijk rijexamen mocht doen. Ik was zo zenuwachtig dat ik de rotonde linksom nam. Dat had de examinator nog nooit meegemaakt…
Ik deed een tweede, derde en vierde keer rijexamen. Maar het leek iedere keer slechter te gaan. Mijn rijinstructeur raakte zelfs een beetje geïrriteerd, want ik haalde zijn slagingspercentage omlaag.
Bakfiets
We gingen verhuizen en ik vond gelukkig een baan dichtbij huis, waardoor ik niet meer zo lang in de trein hoefde te reizen. Ik kocht een bakfiets. De tweeling was inmiddels 1 jaar toen ik nog een poging besloot te wagen. Want mijn man wilde ook weleens een drankje drinken op een feestje en ik wilde zelf ook niet altijd afhankelijk zijn van anderen.
Omdat ik vier keer was gezakt, kwam ik in aanmerking voor een speciaal examen, dat ze ’nader onderzoek rijvaardigheid’ noemen. Dat duurt langer, je krijgt op verzoek een time-out en een aardige examinator die ervaring heeft met kandidaten met faalangst.
Ingrijpen
De examinator was een jaar of zestig en had een grote snor. Ik was doodzenuwachtig. Toen we net vijf minuten onderweg waren, zag ik een fietser van rechts over het hoofd en moest de examinator ingrijpen. Ik baalde enorm. Wéér gezakt…
„Rijd maar door”, zei de examinator kalm en op een soort automatische piloot maakte ik de route foutloos af. Op de parkeerplaats van het CBR keek hij me aan. „Zo stom dat ik die fietser niet zag” zei ik. „Ja”, antwoordde hij. „Maar als ik je nu toch laat slagen, wat is dan mijn beloning?”
Tongzoen
„Een tongzoen,” flapte ik eruit. „Oké,” zei hij en voor ik het wist zaten we te tongen. Gelukkig nam hij daar genoegen mee. Na een paar minuten liet hij me los en feliciteerde me van harte. Ik was dolblij.
Wat was nou een tongzoen? Desalniettemin vertelde ik niemand hoe ik aan mijn rijbewijs was gekomen. Want ik weet zeker dat mijn echtgenoot het een vorm van vreemdgaan vindt.
Remlichten
„En nou de weg op”, jubelde mijn man toen ik het felbegeerde roze ’papiertje’ had. Bibberend stapte ik in onze auto, reed door onze woonplaats en ging toen de snelweg op. En toen ging er iets mis.
Ik zag de remlichten van mijn voorganger – die stopte voor een file – te laat en knalde er bovenop. Gelukkig was er alleen blikschade, maar ik was vreselijk geschrokken. Zie je wel, ik kón gewoon niet rijden.
Ongenoegen
Sinds die tijd ben ik niet meer achter het stuur gestapt, tot ongenoegen van mijn omgeving. Mijn man probeert me over te halen om het weer te gaan proberen, maar ik durf niet. Wellicht heb ik toch nog wat meer lessen nodig…”
Bron: De Telegraaf Beeld: Youtube