Jarenlang was Femke goed bevriend met Angela. Nu haar vriendin gescheiden is, vermijd ze het contact. Ze ziet Angela als bedreiging voor haar eigen huwelijk. “‘Je komt toch wel hè’, appte Angela me vorige jaar maand, de avond voordat ze haar verjaardag vierde. Het was de eerste verjaardag sinds haar scheiding.”

Femke: “Er zouden maar weinig mensen komen, liet ze weten. Haar schoonfamilie viel natuurlijk af en de mensen die partij hadden gekozen voor haar ex, daar hoefde ze ook niet op te rekenen. Dan waren er nog een aantal vriendinnen die op de een of andere manier toevallig net niet konden die dag.

Knoop in mijn maag

Haar bericht bezorgde me een knoop in mijn maag. Maar ondanks dat ik ‘Natuurlijk, op mij kun je rekenen’ terugstuurde, wist ik al dat ik me de volgende dag ook zou afmelden, met een zogenaamde voedselvergiftiging. Sinds Angela gescheiden is, ga ik haar uit de weg.

En als ik het zo hoor ben ik niet de enige van haar vriendinnen die dat doet. Ik vind dat erg rot voor haar. Maar niet rot genoeg om er mijn eigen huwelijk voor in de weegschaal te stellen.

Ze is erg mooi

Ik leerde Angela kennen toen onze kinderen bij elkaar in de klas kwamen. Toen zaten ze in groep vier, tegenwoordig zijn ze zestien. Angela en ik trokken naar elkaar toe op het schoolplein en begonnen ook daarbuiten af te spreken. Ze is een leuke, spontane vrouw. Erg mooi ook.

Ze inspireerde mij met haar webshop. Die was zo succesvol dat ik ook mijn dromen waar besloot te maken, en online sieraden ging verkopen. Verder had ze een sympathieke man, die prima kon opschieten met mijn echtgenoot Jeroen. We barbecueden samen en gingen zelfs weleens een weekendje weg.

Relatietherapie

Anderhalf jaar geleden belde Angela me in tranen op. Ze had ontdekt dat haar man vreemdging. Stomverbaasd was ik, ik vond hen altijd zo’n gelukkig stel. Toen ik het die avond aan mijn man vertelde, reageerde ook hij ontzet. ‘Zo’n leuke vrouw als Angela, die bedrieg je toch niet?’, riep hij boos.

Enerzijds vond ik het fijn dat Jeroen het gedrag van zijn vriend niet goedpraatte. Toch voelde ik ook een steekje. Ik wist dat hij Angela graag mocht, maar nu klonk hij wel heel meelevend. Maar ik vergat het snel weer. Ik stond Angela bij in alle toestanden die na haar ontdekking volgden. Het leek er even op dat alles weer goed zou komen. Zij en haar man gingen in relatietherapie. Tot ze erachter kwam dat hij al die tijd nog contact onderhield met die andere vrouw. Toen zette ze hem de deur uit en was het definitief voorbij.

Afvallen

In die eerste periode van verdriet en tranen kwam ik veel bij haar over de vloer. Omdat ze niet zo goed voor zichzelf en haar zoon zorgde, nodigde ik haar ook geregeld bij ons uit. Op een gegeven moment begon het me op te vallen dat Jeroen en zij wel erg geanimeerd konden praten. Stond ik af te wassen na een zoveelste grote maaltijd die ik voor ons allemaal had gekookt, zaten zij op de bank met een wijntje.

Het ergerde me dat ze mij niet hielp, al wist ik dat ik haar altijd uitnodigde met de woorden ‘kom je lekker later vertroetelen’. Het liet me ook niet koud dat ze zich na een korte periode van joggingbroeken en ongewassen haren juist beter ging verzorgen dan ooit. Door alle problemen was ze afgevallen en dat stond haar goed.

Blikken naar haar borsten

Was het nou opzet, dat ze zo vaak een diep decolleté droeg, als ze bij ons kwam eten? Dat kon wel een onsje minder, vond ik. Temeer daar ik Jeroens ogen regelmatig naar borsten zag afdwalen. Dat hij haar af en toe hielp met klusjes bij haar thuis, beviel me ook helemaal niet. Ik greep in door haar in contact te brengen met een professionele klusser. Ook nodigde ik haar minder vaak bij ons thuis uit. Liever ging ik zelf bij haar langs.

Maar na een tijdje voelde ik me ook daar niet meer op mijn gemak. Ze veerde op van een zielig vogeltje naar een stoere, onafhankelijke vrouw, die steeds meer achter de scheiding stond. Ze zei dingen als: ‘Het was gewoon op tussen ons. We deelden niks meer en de seks stelde ook al jaren niets meer voor.’ Dat ze dat tegen mij zegt, was één ding. Maar ze zei het ook tegen Jeroen, de enkele keer dat ze hem zag.

Twijfels over onze relatie

Jeroen en ik hebben een fijn huwelijk, maar in bed spatten de vonken er niet meer vanaf. Ik vind dat niet erg en ik heb het idee dat Jeroen er ook niet mee zit. Toch maakte ik me zorgen dat hij door zulke teksten opeens aan onze relatie zou gaan twijfelen.

Wanneer hij nadat hij Angela had gezien ’s avonds wilde vrijen, gaf ik altijd toe, bang dat hij anders verkeerde ideeën zou krijgen. Of erger nog: over haar zou gaan fantaseren. Maar misschien deed hij dat toch wel, terwijl hij op mij lag.

Ver bij mij vandaan

Het zat me niet lekker en iedere ontmoeting met Angela zorgde voor zoveel onrust dat ik ons contact de laatste maanden uit de weg ga. Ik moet ook zeggen dat ik zelf niet meer zoveel uit onze vriendschap haal. Onze levens lopen zo uit elkaar. Ik gun haar het beste, echt, maar beter liever ver bij mij vandaan. En vooral: ver bij Jeroen vandaan.

En daarom ging ik dus ook niet naar haar verjaardag. Want natuurlijk had ze mijn man ook uitgenodigd. Ik wist gewoon dat ik me weer een lange middag zou gaan verbijten. Ik zou ongetwijfeld continue de blik van Jeroen volgen en me bij het minste of geringste onzeker voelen.

Leugen

Dus ik heb me er met een smoes vanaf gemaakt. Sinds die dag heb ik niets meer van Angela gehoord. Zou ze vermoeden dat mijn voedselvergiftiging een leugen was? Misschien wel. Het is ook niet aardig van me dat ik na afloop niet meer heb gevraagd hoe haar verjaardagsfeestje was.

Daar voel ik me best schuldig over. Maar toch laat ik het zo. Het is vast egoïstisch, maar ik vind de situatie gewoon te ingewikkeld.”

Bron: Margriet Tekst | Lydia van der Weide