Maar liefst 47% van de Nederlanders heeft geen contact meer met een of meerdere familieleden. Jantien weet hoe dat is: zij heeft geen contact meer met haar dochter. “Hoe erg het ook klinkt: ik mis haar niet”, vertelt ze.

Jantien (44): “Mijn oudste dochter is altijd een vaderskindje geweest. Als ik terugkijk, denk ik dat ik weet hoe dat ontstaan is: 1,5 jaar na haar geboorte kreeg ik onze 2de baby die het 1ste jaar van haar leven veel extra zorg nodig had. Omdat mijn man onze oudste dochter ‘voor zijn rekening nam’, kon ik me aan de jongste wijden. Er ontstond een hechte band tussen mijn man en onze oudste, hechter dan tussen haar en mij. Als ze ’s nachts akelig gedroomd had, moest papa op de rand van haar bed zitten tot ze weer sliep, met mij nam ze geen genoegen. En eerlijk gezegd, ik vond dat wel makkelijk, want zoals veel vrouwen die een baan met een gezin combineren, was ik altijd moe.”
Schreeuwen
“Ze waren maatjes, mijn man en onze oudste, en dat was leuk. Minder leuk was het dat mijn dochter altijd partij voor haar vader trok. Als hij en ik weleens verschil van mening hadden, bemoeide ze zich ermee, en dan begon ze tegen mij te schreeuwen. Natuurlijk vonden mijn man en ik dat niet goed, maar de volgende keer deed ze het weer. Hoe ouder ze werd, hoe meer ze ons tegen elkaar uit ging spelen: ‘Mama zegt… mama vindt…’ en dan kwam er iets onaardigs dat ik over mijn man gezegd zou hebben terwijl het gewoon niet waar was. Haar houding werd pas echt een probleem toen het tussen mijn man en mij steeds minder goed ging. Ik weet dat het heel erg is om over je eigen kind te moeten zeggen, maar ik merkte dat ze probeerde een wig tussen ons te drijven.”
Scheiden
“Tegen mij werd ze steeds vijandiger. Ze was inmiddels 17, en ze kon mijn man en mij zo geraffineerd tegen elkaar opzetten dat ik het vaak pas achteraf doorhad. En waarschijnlijk heel vaak ook niet. De sfeer in huis werd steeds akeliger, en niet alleen ik, maar ook mijn jongste dochter had het daar heel moeilijk mee. Uiteindelijk heb ik met veel verdriet tegen mijn man gezegd dat ik wilde scheiden. Hij was er ondanks alles toch kapot van, maar ik zag aan mijn oudste dat ze het geweldig vond. Tegelijk met mijn man is ze uit huis gegaan. Eerst heeft ze nog een jaar bij hem gewoond en daarna ging ze op kamers. Mij wilde ze niet meer zien, en dat is nog steeds zo. Ze heeft me zelfs voor haar bruiloft niet uitgenodigd. Ik vind het verschrikkelijk dat het zo is gegaan, maar hoe erg het ook klinkt: ik mis haar niet.”
Bron: Libelle Interview: Tineke Beishuizen. Beeld: iStock
U dient ingelogd te zijn om een reactie te kunnen geven Inloggen